Limoncu Adamın biri “taşı toprağı altın” diyerek İstanbul’a göçer. Cebinde kalan son parayla bir sandık limon alır. İstanbul sokaklarında başlar bağırmaya; “Çaya çorbaya, sulu bunlar” yanına gelenler limonu yoklayıp uzaklaşır. Sıcak bir gündür. Hem acıkmış hem susamıştır, hem oruçtur. İçinden duaya başlar, “bari bir tane satsam da su ve ekmek alsam” diye düşünür. Yaz günü, güneş beynine iyice geçmiştir. Dudakları bile …
Tweetler yükleniyor...