“NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!”

“NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!”

İsmet Paşa gelir Atatürk‘e, azınlıklar konusunda bir yasa tasarısı hazırladıklarını, meclise sunacaklarını belirtip, görüşünü öğrenmek ister. Atatürk, “Şimdi geç oldu, yarın gel görüşelim” der. İnönü çıkınca Atatürk köşkün görevlilerini toplar şu buyruğu verir:

-Sadece laleler kalsın, bahçedeki tüm çiçekleri sökün, atın!

Sabah İsmet Paşa gelir, durumu görür, sorar görevlilere:

-Bu ne böyle, ne bu bahçenin hali, yazık değil mi?

-Gazi Paşa emrettiler, söktük.

İsmet Paşa, Atatürk‘ün huzuruna çıkınca, sormadan edemez:

-Paşam bahçenin hali ne öyle?

-Azınlıkları söküp attım İsmet!

İnönü, ‘anladım’ dercesine başını sallar, Atatürk ayrıntı verir ona:

-Ben “Ne mutlu Türk’üm diyene” sözünü boşuna söylemedim, kendini Türk hisseden herkes bu vatanın öz evladı. Ben hayatta olduğum sürece bu böyle bilinsin ve sakın azınlıklar hakkında bir kanun çıkarılmasın!

“Türkiye Cumhuriyetini kuran Türkiye halkına Türk Milleti denir” diyerek Türk Milletini, Türk Dili ve Türk Tarihi ekseninde inşa etmek isteyen de Atatürk’tür..

Alıntı