UYANMAK VAKTİ Bir damla şefkate hasret yürekler Neler gördü daha ne görecekler Yıkıldı otağda, orta direkler Kum tanesi gibi savruluyoruz Ruhlar doldu gayri kahır almıyor Huzurla mutluluk daim kalmıyor Niçin güzellikler bizi bulmuyor? Hüzün çöllerinde kavruluyoruz İnsanı zalimce çok soyanlar var Canlara kanlara göz koyanlar var Can ile kan ile hep doyanlar …