ZİYA PAŞA’DAN TERCÎ-İ BEND (11)
Hâlini ecdâdının târihden etme su’âl
Ekleme nâmus u İnsâniyyeti aslâ hayâl
Hâünndan çıkmasun endîşe-i ehl û lyâl
Ömrünü rahat geçür çingânelerden İbret al
Avı ü mâlin cem’ine âlemde yokdur ihtimâl
Sen işinde muktezâ-yı asra eyle imtisâl
Güft ü gûsundan hasûdun eyleme kat’a melâl
Dâimâ olsun sana bu beyt-i r e n û hasbihâl
Derde uğrar kim sadâkat etse elbet Devlet’e
İstikâmet mahz-ı cinnetdir bu mülk û millete
Tarihten, atalarının durumunu sorma; namus ve insanlığı aslâ hayâl etme, düşünme!
Çoluk – çocuğunu geçindlrmek düşüncesi, hiç hatırından çıkmaz; -onun için -çingenelerden ibret alarak, ömrünü rahat geçir, keyfine bak!
Aklının ve malının toplanıp, çoğalmasına dünyada ihtimâl yoktur; sen, her işinde çağın gerektirdiği şekilde hareket et, devrine uy!
Hasetçi, kıskanç kimsenin dedikodusundan aslâ üzüntü duyma; bu hoş, lâtif beyit sana devamlı bir sohbet -vesilesi- olsun;
Her kim Devlet’e doğrulukla bağlılık gösterirse, hizmet ederse O’nun başı derde girer; bu Devlet’e ve Millet’e karşı doğru hareket etmek, hâlis cinnettir, yani düpedüz deliliktir!