DÜN ÖYLE !.. BU GÜN BÖYLE DEDİLER!…
DÜN BÖYLE !.. BU GÜN BÖYLE DEDİLER!..
SAMİMİ BİR HATIRLATMA!..
Adnan Menderes’in “ipi” fiilen ne zaman çekilmişti biliyor musunuz?
Yassıada’da, hakkındaki iddialara karşı kendisini savunmaya başladığında; yani “Yassıada mahkemesi”ni tanıdığında!
Balyoz sanıklarının “cezası” ne zaman kesildi biliyor musunuz?
Silivri’deki o spor salonundan bozma mekanda “suçlamaları reddetmek” için bile olsa “mahkeme”yi muhatap aldıklarında; yani tanıdıklarında, meşruiyet kazandırdıklarında!
Cenevre-2’de neredeyse “terör hamisi” diye tescillendiği, Lahey’e sevk yolunun döşendiği şu günlerde, kuyusunu kazdığını söylediği “dış güçler”i -bir kere daha- tanıyarak Erdoğan da aynı şeyi yapıyor şimdi, kendisini “uluslararası alanda” savunarak “yargılama”, “hüküm verme” hatta “infaz” yetkisini de onlara bırakmış oluyor.
“Sine-i millet”e dönmek yerine Brüksel’e giderek -millet nazarında- kendi sandalyesini tekmeliyor!
***“Paralel devlet”i Brüksel’e şikayet etmek ne demek?***
Yahut büyükelçiler vasıtasıyla dünya başkentlerine “jurnalletmek”?
“Yönettiğimi zannettiğim devleti meğer ben yönetmiyormuşum, meğer bir örgüt / çete tarafından kuşatılmışım, gelin kurtarın beni bu kumpasçılardan” demek; AB’ye-ABD’ye “içişlerime karışabilirsin” vizesi vermek, hatta “ne olur gel içişlerime karış” davetiyesi çıkarmak anlamına gelmiyor mu?
Erdoğan hem Büyükelçiler konferansı, hem de Brüksel’deki tavrıyla, kendisine komplo kurduğunu öne sürdüğü “dış güçler”i kendi elleriyle meşrulaştırmış olmadı mı?
Başında bulunduğu devletin sorunlarını AB yahut ABD ile “korkutarak” çözmeyi tercih etmiş bir Başbakan’ın aynı AB-ABD sopası kendisine gösterildiğinde “dış güçlere yedirtme beni ey halkım” diye ağlamaya hakkı kalır mı?
Bence kalmadı!
Erdoğan, iktidarın o dilinden düşürmediği kefene sarıldığı gün kimseyi değil; “Ankara’nın şerrinden Brüksel’in şefaatini” tercih ettiği o günü hatırlamalı!
Kaynak: http://www.yenicaggazetesi.com.tr/ipini-dis-guclere-teslim-etti-29544yy.htm
DÜN BÖYLE !.. BU GÜN BÖYLE DEDİLER!..
SAMİMİ BİR HATIRLATMA!..
Adnan Menderes’in “ipi” fiilen ne zaman çekilmişti biliyor musunuz?
Yassıada’da, hakkındaki iddialara karşı kendisini savunmaya başladığında; yani “Yassıada mahkemesi”ni tanıdığında!
Balyoz sanıklarının “cezası” ne zaman kesildi biliyor musunuz?
Silivri’deki o spor salonundan bozma mekanda “suçlamaları reddetmek” için bile olsa “mahkeme”yi muhatap aldıklarında; yani tanıdıklarında, meşruiyet kazandırdıklarında!
Cenevre-2’de neredeyse “terör hamisi” diye tescillendiği, Lahey’e sevk yolunun döşendiği şu günlerde, kuyusunu kazdığını söylediği “dış güçler”i -bir kere daha- tanıyarak Erdoğan da aynı şeyi yapıyor şimdi, kendisini “uluslararası alanda” savunarak “yargılama”, “hüküm verme” hatta “infaz” yetkisini de onlara bırakmış oluyor.
“Sine-i millet”e dönmek yerine Brüksel’e giderek -millet nazarında- kendi sandalyesini tekmeliyor!
***“Paralel devlet”i Brüksel’e şikayet etmek ne demek?***
Yahut büyükelçiler vasıtasıyla dünya başkentlerine “jurnalletmek”?
“Yönettiğimi zannettiğim devleti meğer ben yönetmiyormuşum, meğer bir örgüt / çete tarafından kuşatılmışım, gelin kurtarın beni bu kumpasçılardan” demek; AB’ye-ABD’ye “içişlerime karışabilirsin” vizesi vermek, hatta “ne olur gel içişlerime karış” davetiyesi çıkarmak anlamına gelmiyor mu?
Erdoğan hem Büyükelçiler konferansı, hem de Brüksel’deki tavrıyla, kendisine komplo kurduğunu öne sürdüğü “dış güçler”i kendi elleriyle meşrulaştırmış olmadı mı?
Başında bulunduğu devletin sorunlarını AB yahut ABD ile “korkutarak” çözmeyi tercih etmiş bir Başbakan’ın aynı AB-ABD sopası kendisine gösterildiğinde “dış güçlere yedirtme beni ey halkım” diye ağlamaya hakkı kalır mı?
Bence kalmadı!
Erdoğan, iktidarın o dilinden düşürmediği kefene sarıldığı gün kimseyi değil; “Ankara’nın şerrinden Brüksel’in şefaatini” tercih ettiği o günü hatırlamalı!
Kaynak: http://www.yenicaggazetesi.com.tr/ipini-dis-guclere-teslim-etti-29544yy.htm
Tweetler yükleniyor...