ÖĞLENE KADAR DA GEÇİM GEREK, ÖLENE KADAR DA

ÖĞLENE KADAR DA GEÇİM GEREK, ÖLENE KADAR DA

Bir çiftçi her zamanki gibi sabahleyin kalkar, öküzüyle sabanını yanına alarak tarlasını sürmek için tarlasına gider. Öküzü ve sabanıyla tarlasını sürmeye başlar. Öğle vakti yaklaşmak üzereyken ak saçlı, azametli, güçlü- kuvvetli ve nur yüzlü bir ihtiyar gözüne ilişir.

Çiftçi; “Sende kimsin,” diye sorar?

İhtiyar; “Ben Azrail’im, öğle vakti geldiğinde senin canını alacağım,” der.

Çiftçi bir an korkar, şaşırır ve uzun, uzun düşündükten sonra;

“Ho öküzüm ho! Öğlene kadar da geçim gerek, ölene kadar da,” diyerek Azraile aldırış etmeden tarlasını sürmeye devam eder.