“Müslümanlar arasında en garip olan şey, utanmanın azlığıdır…”

“Müslümanlar arasında en garip olan şey, utanmanın azlığıdır…”

17. yüzyılda Naima tarafından yazdıklarından

‘Zamanın Nasreddin’i’ denilen Kara Abdullah, bir gün vezir divanında, bu iki kazasker de otururken, bir husus için divana girip işini arz ettikten ve latife yollu, elini kaldırıp vezire hayır dua ettikten sonra iki kazaskeri de pek fazla metheyledi. Vezir, Kara Abdullah’ın bu methinin arkasında başka şeyler olduğunu anladı ve gülerek, ‘Bu duanın sebebi nedir?’ diye sordu.
Kara Abdullah, ‘Sultanım, bir oğlum vardır, hummaya tutuldu. Bin türlü ilaç ettim, fayda etmedi. Sonunda hummaya hitap ederek, ‘Bre sıtma, eğer oğlumun yakasını bırakmazsan, Anadolu kazaskerinin günahları senin boynuna olsun’ dedim. O saat oğlan gözünü açıp iyileşti!’ dedi.
Sadrazam yine gülerek, ‘Ya Rumeli kazaskerinin günahlarını niye havale etmedin?’ diye sordu.
Kara Abdullah, cevabı yetiştirdi:
-Sultanım, Rumeli kazaskerinin günahlarını böyle küçük hastalıklar için sarf etmem, Onları, oğlanın taununa saklıyorum!
Vezir ve hazır olanlar güldüler. Hatta bu latife ile rezil olan iki kazasker de utanmadan diğerlerinden daha fazla güldü! Müslümanlar arasında en garip olan şey, utanmanın azlığıdır…”

Kaynak Yeniçağ