«

»

Kas 06

Görünüşte Büyükler!

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Kızmıyorum, kızamıyorum
Çocuklara, gençlere…
Sıkıyorum dişlerimi
Öfkem size, kahrım size!
Görünüşte büyükler!
 
O gençler, o çocuklar,
Dünyaya geldiklerinde
Cennetten birer müjde
Billurdan damlaydılar
Pırıl pırıldı hepsi
Güneş gibi, ay gibi
Dışı temiz, içi temiz
Özleri tertemizdi!
 
O zaman gönülleri
O zaman yürekleri
Yüzleri kadar aktı
Hepsi de; dolunay kadar berraktı
Itır kokusunu,
Menekşe kokusunu andırırlardı
Baldan bile tatlıydılar…
 
Şimdi ise kızıyoruz onlara…
Sahi, onlara mı?
Kim bilir?
Belki de kendimize,
Ya da;
Onlara öğrettiğimizi sandıklarımıza
Daha doğrusu beceriksizliğimizden
Öğretemediklerimize kızıyoruz!
 
Yok, yok, demeyin sakın
Kim öğretti hırsızlığı, arsızlığı?
Kim öğretti küfrü, yalanı, talanı?
Kim öğretti adiliği, bencilliği?
Kim öğretti sevgisizliği, saygısızlığı?
Soysuzluğu, namussuzluğu kim öğretti?
Kim öğretti insan öldürmeyi!…
 
Kızmıyorum, kızamıyorum
Çocuklara, gençlere…
Sıkıyorum dişlerimi
Öfkem size, kahrım size
-Görünüşte büyükler-