“BU DÜNYA BÖYLE İŞTE!”

“BU DÜNYA BÖYLE İŞTE!”

“Bilen söyler, bilmeyen söyler ve bilmeyen, bilmediğini de bilmez. Konuşan susmaz, susan konuşmaz. Akıllıya deli, deliye akıllı denir. Yalan hakikat, hakikat yalan olur. Yükselen düşer, düşen yükselir. Mazluma zâlim, zâlime mazlum, mağdura gaddar, gaddara mağdur denir. Medihte bir zem, zemde bir medih aranır. Yâr bugün ağyâr, ağyâr da yarın yâr olur. Bütün bu duygu ve düşünce kaynaşmaları arasında tabiattan bir parça olmamıza rağmen eskiyen, yıpranan yine bizleriz. Kaybettiklerimizin yerine yenilerini koyamayız. Hâlbuki güneş her gün yenidir. Tabiat kendi türkülerini çağırır. Değişen, yine değişmeyen, kaybolan yine mevcut olandır. Ne gidenlerden haber var, ne gelenler gidenleri arar. Bir çemberin dişleri arasında döner dururuz. Dostlarım, aziz dostlarım! Bu dünya böyledir işte!..”

Alıntı: Eğitimci, yazar, şair Rıfat Necdet Evrimer’in (ö. 1971) “BU DÜNYA BÖYLE İŞTE!” (Anıl Yayınevi, İst. 1958) adlı “Aforizmalar, Denemeler, Sohbetler ve Makaleler“kitabından