ALTIN SÖZLER

ALTIN SÖZLER

“Başı taş olanda, kalp de betonarmedir.  

Namuslu olmak bir meziyet değil, en tabii bir şeydir.

Politikanın girdiği yere ikiyüzlülük de girer.

İlme politika girdi mi, müdâhane (dalkavukluk) de başlar.

İnsanın kendini reklâm etmesi kadar gülünç bir şey yoktur.

Kendini büyük göstermek isteyen, başkalarını küçümsemeğe çalışır. Bu da bir hastalıktır.

İleri bir demokrasi, ancak o demokrasiye lâyık olan cemiyet için söz konusudur.

Haksızlığa boyun eğdiniz mi, izzeti nefsinizden fedakârlık başlamıştır.

Methi sevmek, zemmi kabul etmektir.

Şöhret delisi insanlar için, mubah olmayan hiçbir şey yoktur.

İnsanın başını döndüren, en çok siyasî ihtiraslarıdır.

Midenin hakkını, kafanın hakkına tercih eden bir cemiyet, yengeç misali geri geri gider.

İyilik takas kabul etmezse iyiliktir.

Gürültülü yaşayan adamın kafası boş, midesi doludur.

Cüce ruhlar, nümayişi sever, fazla iltifat beklerler.

Yarım adam, eline geçen fırsatı daima kötüye kullanır.

Âlimleri korkan ve susan bir memlekette, hakikat konuşulmaz.

Dış görünüşleri mezar gibi sessiz olan adamların, hakikatte içleri bir mahşerdir.

İyilik, minnet kazanmak için yapılmamalıdır.

Dertsizin gömleğini insanoğlu asırlardır arıyor.

İnsan düşünebildiği kadar mesuttur.

Söylediği her sözün tasdik edilmesini bekleyen insanda, tahakküm hissi mevcuttur.

Âlimin sükûtu, cahilin hareketini kolaylaştırır.

Bir sosyal müessese dıştan değil, içten yıkılır.”

Alıntı: Eğitimci, yazar, şair Rıfat Necdet Evrimer’in (ö. 1971) “BU DÜNYA BÖYLE İŞTE!” (Anıl Yayınevi, İst. 1958) adlı “Aforizmalar, Denemeler, Sohbetler ve Makaleler“kitabından