ALIŞAMADIM
Kalbime düşeni cemre sanmıştın
Sözde aşk gülüne böyle kanmıştım
Hiç yanmam diyordum, fena yanmıştım
Ancak mutlulukla tanışamadım
Yokluğuna hala alışamadım
İçimde alevdir sevdanın feri
Çektiğim çileler sonsuz eseri
İnandım cesurca adadım seri
Hasret ile candan konuşamadım
Yokluğuna hala alışamadım
Hasretle bekledim gelirsin diye
Gözüm yolda kaldı, gelmedin niye?
Bir özlem ki sonsuz ve ölesiye
Sensizlikle bir ben barışamadım
Yokluğuna hala alışamadım
Doğ ufkumdan güneş gibi bir anda
Duygularım esir kaldı zindanda
Umudum tükendi köhne zamanda
Hayalinle bile buluşamadım
Yokluğuna hala alışamadım
Esince sevdanın o özel yeli
Okşuyor bağrımı zülfünün teli
Yine kıramadım o sinsi eli
Baş başa, diz dize koklaşamadım
Yokluğuna hala alışamadım
Herkesin dilinde sevgide seldik
Düşündüm, galiba nazara geldik
Kaygıdan, kederden, hüzünden öldük
Kaybetmekten korktum yaklaşamadım
Yokluğuna hala alışamadım
Yokluğun celladı beni boğuyor
Güneşim dediydim zulüm doğuyor
Galiba bedenim, kanım soğuyor
Ölüm meleğine karışamadım
Yokluğuna hala alışamadım
Kenan ŞAHBAZ