14.Louis www.kenansahbaz.com
Babası 13. Louis’in ölümünden sonra tahta çıkan 5 yaşındaki 14.Louis “ölene kadar” tam 72 yıl Fransa’yı yönetti.
“Monşerler” diye kompleks nöbetleri geçirmek yerine; diğer devletlerle ilişkilerini, “çağının en donanımlı diplomatları”na emanet etti.
Bir Bonaparte değildi tabii ama “askeri” yönü kuvvetliydi; savaş kazanmak için “bilek”ten çok daha fazlasına sahip olmak gerektiğinin bilincindeydi; (“kumpas”la çökertilmesine göz yummak yerine) Ordusunu“mühendislik zeka” ve “stratejik akıl“la güçlendirdi.
Tepeden tırnağa gösterişe önem verdi.
Sokağın sefaletiyle dalga geçer seviyede şaşalıydı sarayı…
Kimi “Apollon” gibi tasvir etti, kimi “Mars” şeklinde anıtlaştırdı; tanrılarla yarıştı! Az şey mi; nihayetinde o da koskoca “Güneş Kral”dı!
Giyimi-kuşamı, takması-takıştırması; safi israftı;
Ve lakin “tüketmekle” kalmadı; “üreten Fransa”yı yarattı. Kumaş, mobilya, porselen, silah; devrinin çok ilerisinde bir “sanayi” hamlesiydi imza attığı…
Fukuyama ne ki;
Bir devrin, o devrin filozoflarınca “tarihin sonu” ilan edilmesi 14. Louis’le başladı; daha ilerisi olamazdı;
“Yunan, Roma ve Rönesans devirlerinden sonra beşeriyete yol gösterecek son safha”ydı!
Gelin görün ki…
“Güç zehirlenmesi” neyse artık ona kapıldı;
İngiltere tahtını dizayn etmeye kalktı; “uluslararası ittifaka” tosladı…
İspanya tahtını dizayn etmeye kalktı; “uluslararası koalisyon”un bozgununa uğradı…
Dış politikadaki saldırganlığı içeride de güç kaybetmesine yol açtı; o dev ekonomi sarsıldı.
“Gitse ne olurdu”, Fransa yıkılır mıydı bilebilmemiz mümkün değil ama en azından öldüğü gün olanı biliyoruz;
Kimse ağlamadı!
Kaynak: Yeniçağ Gazetesi Selcan Taşçı
Tweetler yükleniyor...