ZİYA PAŞA’DAN
TERCÎ-İ BEND (2)
Kendimi bezi eyleyüp ıslâh-ı Devlet uğruna
Ben neler çekdim neler bu istikâmet uğruna
Hânümânım târümâr oldu hamiyyet uğruna
Berk û bânm hep perişan oldu gayret uğruna
Nefsime zulm eyledim halka adalet uğruna
Cism ü cân etdim fedâ bu mülk ü millet uğruna
Ben hele oldum telef gitdim bu fikret uğruna
Hey ne humk u cehl imiş yanmak sadâkat uğruna
Derde uğrar kim sadâkat etse elbet Devlet ‘e
İstikâmet mahz-ı cinnetdir bu mûlk ü millete
Kendimi Devlet’i düzeltmek uğruna cömertçe, tamamıyle vererek; bu doğru yolda ben, neler çektim neler!.
Hamiyyet, millî şeref ve haysiyet uğruna evim barkım dağıldı, yuvam yıkıldı;
Devlet ve Millet için gösterdiğim gayretler, çabalar uğruna varım-yoğum, her şeyim perişan oldu, bütün düzenim bozuldu.
Halka, millete âdil davranmak için kendime eziyet çektirdim; bedenimi ve rühumu, bu Devlet ve Millet uğruna fedâ ettim.
Her neyse, ben bu düşünce, ideal uğruna telef oldum, harcandım gittim; ama, doğruluk yolunda yanmak, helâk olmak, perişanlık ne kadar ahmaklık, cahillik imiş!.
Bütün bunları, şimdi çok iyi anladım.
Çünki: Her kim Devlet’e doğrulukla bağlılık gösterirse, hizmet ederse O’nun başı derde girer;
Bu Devlet’e ve Millet’e karşı doğru hareket etmek, hâlis cinnettir, yani düpedüz deliliktir!
Devam edecek
Tweetler yükleniyor...