«

»

May 15

TARİH İLE YÜZLEŞMEK

TARİH İLE YÜZLEŞMEK

Yozgat mutasarrıfı ve Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey, “tehcir” kararını uygulayan bürokratlardan biriydi.

Haliyle, Ermeni lobisinin ilk liderlerinden, “Müstakil Ermenistan” için ayaklananları himayesine alıp, komitaların silah, mermi, para ihtiyaçlarını karşılamakla kalmayarak, Osmanlı topraklarından “pay” almak üzere işgalcilerle iş birliği de yapan, devrin Ermeni Patriği Zaven Efendi’nin “suçlu Türkler” listesindeydi.

Daha önce “Ermeni mallarının yağma edilmesindeki ihmali” gerekçe gösterilerek suçlanıp beraat etmiş olmasına rağmen, mütarekeden sonra yeniden yargılandı.

Mahkeme heyetinin bile isyan ettiği, üyelerinin “Ermeni Sıkıyönetim Mahkemesi”ne benzettiği Divan-ı Harbi Örfi’de, masumiyetini belgeleyen raporlara aldırış edilmeksizin, tamamen hukuksuz bir yargılama neticesinde ve sadece Zaven Efendi’nin bulup getirdiği şahitlerin yalan/tutarsız ifadelerine dayanılarak idama mahkûm edildi.

İdam fetvasını, Atatürk ve silah arkadaşlarının katli için de fetvası bulunan Mustafa Sabri Efendi verdi.

***

“Kara liste”ye alınan bir diğer devlet adamı, dönemin Diyarbakır Valisi Dr. Reşit Bey’di.

İngilizlerin arzusuyla Bekirağa Bölüğü’ne hapsedildi. Keza, firarına en büyük tepkiyi İngiltere gösterdi. İşgalci Amiral Calthorpe’un müsteşarı Mr. Ryan, Tevfik Paşa’ya yolladığı mesajda, Dr. Reşit Bey’in firarını, “İtilaf devletlerine karşı bir meydan okuma” olarak nitelendirdi.

Yakalanmak üzereyken, “Ermeni tazılarının eğlencesi olacağıma ölmeyi tercih ederim” dedi ve tek mermiyle intihar etti. Karısına bıraktığı mektup kahrediciydi:

– Herkes beni Ermeni malı ile zenginleşmiş biliyor. Halbuki sizi temin-i maişetten aciz bırakıyorum. Bu da talihin bir cilvesi…

***

Urfa Mutasarrıfı Nusret Bey, bu göreve, bizzat dönemin Yıldırım Orduları Komutanı Mustafa Kemal tarafından atanmıştı.

“Haksız yere memleketi işgal eden bir kuvveti karşılamaya çıkmak bir Türk mutasarrıfına yakışmaz” diyerek şehre gelen işgal subaylarını karşılamayı reddeden Nusret Bey de tıpkı Kaymakam Kemal Bey gibi, daha önce “tehcir sırasındaki hareketlerinden dolayı” yargılanmış ve beraat etmişti.

Beraat ettiği suçtan yeniden ve Damat Ferit’in, başına Nemrut Mustafa’yı atadığı I. Divan-ı Harb-i Örfi’de yargılandı. Yargılama gizli yapıldı. Avukat bulundurma hakkı tanınmadı. Gazete ilanıyla bulunan Ermeni yalancı şahitlerin, mumu daha mahkeme salonunda sönen aleni yalanları doğrultusunda idam edildi.

Üstelik, hakkındaki bütün iddiaların doğruluğu halinde bile kanun “görevi ihmalden” yargılanmasını ve en çok “3 yıl ceza” almasını emrettiği halde!

***

Nusret Bey’in idamından 5 gün sonra Sevr imzalandı!

***

Mütareke İstanbul’unda görev yapan İngiliz Yüksek Komiserliği, Bilal Şimşir’in “Türkiye içinde bir çeşit İngiliz Gestaposu gibidir” dediği bir Ermeni-Rum Şubesi kurmuştu. Şubenin başlıca görevi “fişleme”ydi.

İngiliz Yüksek Komiseri Sir H. Rumbold’ın not düştüğüne göre “Bilgi toplanmasında başlıca kanal Ermeni Patrikhanesiydi.”

Bu fişlemeler doğrultusunda, aralarında sadrazamlık, şeyhülislamlık, genelkurmay başkanlığı, ordu komutanlığı, nazırlık, mebusluk yapmış olanların da bulunduğu 150’ye yakın Osmanlı yöneticisi ve aydını Malta’ya sürgün edildi.

İngiltere’nin Washington Büyükelçisi Sir A. Geddes garabeti şöyle itiraf edecekti:

– Üzülerek arz edeyim ki, Malta’da tutuklu bulunan Türkler aleyhinde delil olarak kullanılabilecek hiçbir şey yoktur!

 

 

Alıntı