SORMA!
Kalbime otağ kurup, beni yürekten vurdun,
Cennetinden kovdun da cehennemde kavurdun
Utanmadan yüzsüzce külüm göğe savurdun
İşkenceyle, zulümle, bu garip canı yorma…
Bir savcı edasıyla bana bir daha sorma…
Artık çoktan anladım kalbin bende kalmıyor
Hak için yapılanlar insanı hiç yormuyor
Allah, bir ömür boyu kuldan hesap sormuyor
Sen de Hak’tan ibret al, boşa kendini yorma…
Bir yalan sevdasıyla bana bir daha sorma…
Ateş misin, nesin sen her yanımı kuşattın?
Camdan narin kalbime aşk yerine taş attın
Öldürdün saf sevgimi kini, zulmü yaşattın
Lütfen, Allah aşkına zindanda beni yorma…
Kıskançlık hevesiyle bana bir daha sorma…
Kalbimi onursuzca sevgine paspas ettin
Bu aşk sermayesini insafsızca tükettin
Öyle bir zalimsin ki sen her şeyi katlettin
Celladım oldun bari darağacını yorma…
Zalim bedduasıyla bana bir daha sorma…
Şaşmaz, vakti gelince çözülür bütün sırlar
Hafızam senden başka her bir şeyi sıfırlar
Bedenim yok olsa da ruhum seni hatırlar
Musallada, gasilde, kabirde teni yorma…
Bir ölüm salasıyla bana bir daha sorma…
Kenan ŞAHBAZ