KÜSTAH CEHALET
Hilaf ile yaşayan hilafet bende diyor
Sordum modacılara kıyafet bende diyor
Kütük gibi duranlar zarafet bende diyor
Bir lokma ikram eden ziyafet bende diyor
Yaşıyor, düşünmüyor Rabbin hikmetlerini
Unutmuş Yaratan’ın bütün nimetlerini
Utanmak nedir bilmez, tüm hadleri aşmakta
Hor görmeyle, kibirle dolup dolup taşmakta
Arsızca, hayâsızca tükenişe koşmakta
Ben akıllıyım deyip hayal ile uçmakta
Öyle bir haldeyiz ki gizlice kanıyoruz
Ateşsiz ve dumansız aslında yanıyoruz
Bu dünya, bu kâinat, bu insanın değil ki;
Bir harf ile bir sözcük, tek lisanın değil ki;
Bu ilkbahar mevsimi bir Nisan’ın değil ki;
Hiçbir suç, hiçbir vebal, Hak yasanın değil ki;
Ya akıllar almıyor, ya da vicdanlar nankör
Ya sağır şu kulaklar, ya da bütün gözler kör
İnsan bu, hem iyiye, hem kötüye alışır
İşine gelmez küser, gelir ise barışır
İnsandaki organlar bilmez nasıl çalışır?
Birazcık ilgi görsün edepsizce yılışır
Aklı olduğu halde sapıtandır, azandır
İnsanoğlu dünyanın düzenini bozandır
Sakal, cübbe, sarığı cesaret zanneden var
Şıh’ın siyasetini Diyanet zanneden var
Ocağı görür görmez hararet zanneden var
Bir takke, bir külahı keramet zanneden var
Cennete bilet keser, cehennemle korkutur
Kendinden başkasını kâfir diye okutur
Makama güvenerek ancak mazlumu ezer
Utanmadan, hadsizce cahile övgü dizer
Boynuz kulağı geçmiş şeytandan önce sezer
Aklı, çıkar peşinde beden mağripte gezer
Cahil, hat nedir bilmez her vakit çıkar sağar
Cahilin cesareti dünyayı kana boğar
Pek çoğu yeryüzünde hem de iktidar bunun
Hüneri kullanılmak, sahte itibar bunun
Cahil dedim ama ben okumuşu var bunun
Siyaset yollarında hemen hepsi yar bunun
Beğenmez hiçbir şeyi akıl verir âlime
Emir aldığı anda başlar hemen talime
Kenan Şahbaz