KÜRT DEĞİL KÖRTLE!
Yıllardır bildiğimiz Yenisey’deki Elegest Yazıtı’nda “Kürt” kelimesi, sonraki yıllarda farklı okunmuş ve bu farklı okunanın asıl kelime olduğu ortayA çıkmıştır. Zamanında, Prof. Dr. Talat Tekin‘i kaynak göstererek yazmıştım. Erhan Aydın‘ın “Taşa Kazınan Tarih”in tartışmayı sonlandıran satırlarını aktarmak istiyorum:
“[Elegest 1] yazıtın[ın] 5. satırı, üzerinde en çok konuşulmuş sözcükleri barındırmaktadır. Satır şöyledir: Körtl kan al
uruŋu altunlıg kėş egnin yütüm bėlde banım tokuz sekizon yaşım “(Ben) Körtle Han Alp Urungu’yum. Altınlı (altınla süslü) okluğu sırtıma vurdum, belime bağladım. Yetmiş dokuz yaşımda.” Cümleden, adına yazıt dikilen Körtle Han Alp Urungu unvanlı kişinin altınla süslü okluğu beline bağladığını, yaşının ise yetmiş dokuz olduğunu anlamaktayız.
Vaktiyle, Körtle Han adı, kürt el kagan biçiminde okunarak Kürt halkının adının bu yazıtta geçtiği iddia edilmişti. Yazıtı ilk yayımlayanların bir bölümünün okuyuşlarının bu yönde olduğunu söyleyebiliriz. Bu yazıt, Kürt adının geçtiğinin iddia edilmesi dolayısıyla çok sayıda makale ve kitaba da konu olmuştur. Kürtlerin bir Türk boyu olduğunun öne sürülmesi bir yana, aslında Hint-Avrupa dil grubunda yer alan Kürtçenin, Türkçenin bir kolu olduğu ifade edilmişti.
Körtle adı, Elegest II (E 52) yazıtında ise Körtle Saŋun ‘General Körtle’ olarak tespit edilmiştir. ‘Güzel’ anlamıyla karşılayabileceğimiz Körtle sözcüğü Doğu Türkistan’da bulunan Yar-Gol (Yar-Hoto) duvar yazılarında da körtle çor biçiminde tanıklanmıştır. Yani körtle, Türkçenin farklı dönemlerinde iyi bilinen ve kişi adı olarak da kullanıldığını gördüğümüz bir sözcüktür.” (s. 301-302).
Alıntı Yeniçağ
Tweetler yükleniyor...