İtiraf mı vicdan azabı mı?

İtiraf mı vicdan azabı mı? 1                                                                                                                                                             www.kenansahbaz.com

Bir zamanlar “orduevinden de bir ordu komutanının alınabileceği” gösteriliyor, sonunda “dokunulmazlara” dokunuluyor, “vesayet” sona eriyor diyen Arınç,

Bugün terör konusunda şöyle diyor: “Terör örgütü eylem yapmadıkça biz de operasyon yapmayacağız düşüncesindeydik… PKK çözüm sürecini ‘yeniden güçlenmek, silahlanmak, serhildan için fırsat kollamak, devrimci halk ayaklanması için uygun ortamı bulmak amacıyla sinsi bir biçimde kullandı.’ Halkın kendilerine ‘teröristler silahlarıyla her gün köylerde ama siz bunlara bir şey yapmıyorsunuz’ diye yakındığından da söz ediyor. Hatta, üzerinde silah olan PKK’lı teröristler karakolun önünden geçiyorlar, onlara el sallıyorlardı. Asker de onlara hiçbir şey yapmıyordu, durum biraz böyleydi…“

Arınç ayrıca; “PKK’nın silah depoladıklarına dair istihbarat gelmedi. Böyle bir şey duymuş olsaydık, hem bunu gündeme getirir hem bunun tedbirinin alınmasını isterdik.” Devam ediyor. Tabiri caizse Arınç “bir nalına bir mıhına vuruyor.

Arınç, kentleri silah, patlayıcı deposu haline getiren, hendek, barikatlarla dolduran ve kan dökülmesine neden olan “çözüm süreci”ne ihtiyaç olduğunu söylüyor. Şu cümleleri o kurmuştur: “Yeniden çözüm sürecine mutlaka ihtiyaç olduğuna dair kanaatim var. Hükümet kanadı bu işi götürmelidir. Hiçbir sorumluluğu olmayan kişi veya kurumla bu iş yürürse hesap sorulamaz hale gelir.”

Kaynak: http://www.yenicaggazetesi.com.tr/arinc-celik-itiraf-ve-teror-37102yy.htm