İMKÂNSIZIM
Sonsuz, yüce varlık ruhuma hâkim
Yüreğim sevmeyi bilmek te yansız?
Sevgi gönüllerde çok hoştur lakin
İmkânsızım, imkânsızım, imkânsız!
Gönlüme bir güneş olsa gülüşün
Sevgiyle içime dolsa gülüşün
Her an beni benden alsa gülüşün
İmkânsızım, imkânsızım, imkânsız!
Bir gün niyetlendim kapandı yolum
Seni doyasıya sarmadı kolum
Bende herkes gibi aciz bir kulum
İmkânsızım, imkânsızım, imkânsız!
Beynim de, ruhum da seni dinliyor
Yürek sensiz inim inim inliyor
Gönül kinleniyor, aklım kinliyor
İmkânsızım, imkânsızım, imkânsız!
Bu sevda ansızın yüreğe sızdı
Duygular şahlandı, belki de azdı
Yoksa felek bahtım kara mı yazdı?
İmkânsızım, imkânsızım, imkânsız!
Aklım artık beni dinlemez oldu
Bedenim bir müthiş sevgiyle doldu
Arzumla isteğim, ümidin soldu
İmkânsızım, imkânsızım, imkânsız!
Kenan ŞAHBAZ