Her Şey Çürüyor!..
‘Güzel ahlâkı tamamlamak için’ gönderildiği toplumda ’Hanif’lerdendi… Herkesin babasının adıyla anıldığı o toplumda onun adının önünde ‘Emin’ sıfatı vardı… Müslümanı, “Elinden ve dilinden’ emîn olunan olarak tanımladı… “Kişinin namazına ve orucuna bakmayın. Onun dînâr ve dirhemine (para-pul) bakın.” Diyen bir Peygamberin ’Birbirinizi namazınızla değil, şu üç şeye dikkat edip etmediğine bakınız; sır tutmasına, verdiği söze uymasına, emâneti korumasına?”…
Onu ardından yaşamak, vazifesinin ceninin anne karnında kaç günde teşekkül ettiğini bildirmesiyle, yemeğe tuz ile başlamasıyla, namazda teşehhüd miktarınca oturduğunda sağ el işâret parmağını kaldırmasıyla, sakalıyla, sarığıyla değil;
Onun ardından yaşamak, kul hakkından korkan bir doğruluğun,
Komşusu açken tok yatmayan bir vicdânın,
Kızına, gayrimüslim komşusuna kurban eti vermediği için sitem eden bir adâletin,
“Hristiyanların İsa’ya yaptığı gibi siz de beni övmeyin” diyen bir tevâzuun,
Altına serilmek istenen bir şilte için, “Benim dünya ile ne ilgim olabilir?” diye soran bir düşüncenin idrâkiyle mümkündür..
“Hiç idrâk etmez misiniz?” diye soran kitabın müjdecisiydi o…
Ardında, malının tamamını infâk eden ve “Ailene ne bıraktın?” sorusuna, “Allah ve Râsûlünü bıraktım” diyen Ebû Bekir’i, şahsî işlerinde devletin mumunu söndürüp kendi mumunu yakan Ömer’i, bıraktı…
“Âlimler enbiyânın vârisleridir” dedi…
*** Şâir diyor ki; “Her şey çürüyor canım kardeşim bu dünyada, hâtıralar bile”…
Kaynak: http://www.yenicaggazetesi.com.tr/ahlakin-dususu-29480yy.htm
Şub 06
Her Şey Çürüyor!..
Her Şey Çürüyor!..
‘Güzel ahlâkı tamamlamak için’ gönderildiği toplumda ’Hanif’lerdendi… Herkesin babasının adıyla anıldığı o toplumda onun adının önünde ‘Emin’ sıfatı vardı… Müslümanı, “Elinden ve dilinden’ emîn olunan olarak tanımladı… “Kişinin namazına ve orucuna bakmayın. Onun dînâr ve dirhemine (para-pul) bakın.” Diyen bir Peygamberin ’Birbirinizi namazınızla değil, şu üç şeye dikkat edip etmediğine bakınız; sır tutmasına, verdiği söze uymasına, emâneti korumasına?”…
Onu ardından yaşamak, vazifesinin ceninin anne karnında kaç günde teşekkül ettiğini bildirmesiyle, yemeğe tuz ile başlamasıyla, namazda teşehhüd miktarınca oturduğunda sağ el işâret parmağını kaldırmasıyla, sakalıyla, sarığıyla değil;
Onun ardından yaşamak, kul hakkından korkan bir doğruluğun,
Komşusu açken tok yatmayan bir vicdânın,
Kızına, gayrimüslim komşusuna kurban eti vermediği için sitem eden bir adâletin,
“Hristiyanların İsa’ya yaptığı gibi siz de beni övmeyin” diyen bir tevâzuun,
Altına serilmek istenen bir şilte için, “Benim dünya ile ne ilgim olabilir?” diye soran bir düşüncenin idrâkiyle mümkündür..
“Hiç idrâk etmez misiniz?” diye soran kitabın müjdecisiydi o…
Ardında, malının tamamını infâk eden ve “Ailene ne bıraktın?” sorusuna, “Allah ve Râsûlünü bıraktım” diyen Ebû Bekir’i, şahsî işlerinde devletin mumunu söndürüp kendi mumunu yakan Ömer’i, bıraktı…
“Âlimler enbiyânın vârisleridir” dedi…
*** Şâir diyor ki; “Her şey çürüyor canım kardeşim bu dünyada, hâtıralar bile”…
Kaynak: http://www.yenicaggazetesi.com.tr/ahlakin-dususu-29480yy.htm
Tweetler yükleniyor...