«

»

Oca 29

“HAN ve TÖRE”

“HAN ve TÖRE”

Han’ın birisi ava çıkar. Bir geyiği ayağından vurur ve can havliyle koşup duran geyiğin ardına düşer.

Geyik orada konaklamış olan bir obanın bey çadırından içeri dalar ve yer sofrasının üstünden atlayarak karşıya geçip soluk soluğa durur.

Han da ardından içeri…

“Bu benim olcamdır (avımdır), ver bana!” diye haykırır.

O ailenin aksakalı ayağa kalkar, saygıyla selamlar Han’ı ve derki:

“Elbette senin olcan’dır. Ama burası sofradır, sen bu sofrayı atlayıp karşıya geçip onu alamazsın, ben de vermem bana sığınanı… Töre budur!”   

Han, hiçbir şey demeden çıkıp gider…