GÖNÜL SARAYI
Şu sevgi ateşi her an tüter mi?
İnsan mahlûklardan daha beter mi?
Bu dünyada insan zulmü biter mi?
Kin ile düşmanca baktıktan sonra…
Engeli var mıdır bir doru atın?
Çaresi para mı zalim hayatın?
Gayri hayâsızca insanı satın
Lağım oluğundan aktıktan sonra…
Sevgi despot olmuş kinlenir azar
O kinler ruhlara çok mezar kazar
Tüm yollara güller döksen ne yazar
Bir gönül gönülden bıktıktan sonra…
Gönül okyanusu inci deposu
O gülüşler, süsler, sevginin sosu
Faydasız hayatın bu tiyatrosu
Bir can, bir yürekten çıktıktan sonra…
Her an yüreğini sevgiye bandın
Bir pervane gibi büsbütün yandın
Gülistanda güller açar mı sandın?
Canlar, canlar ile küstükten sonra…
Sorumlusu insan sonsuz ağrının
Hiç faydası olmaz sahte çağrının
Şeytanca bir fikrin, asıl doğrunun
O şah damarını sıktıktan sonra…
Çok kişide temiz yürek var mı hiç?
Yürek temizleyen kürek var mı hiç?
Yılana kızmaya gerek var mı hiç?
İnsan yılan olup soktuktan sonra…
Gönlün gök kubbesi sedasız artık
Sevgiler saygılar vefasız artık
Saraylar yapsan da faydasız artık
Gönül sarayını yıktıktan sonra…
Yok, oldu insanda sevgi heyecan
Kabil’den bu yana dökülmekte kan
Kıyameti beklemekte her bir can
Bir insan insanı yaktıktan sonra…
Kenan ŞAHBAZ