GARİP, KİMSESİZ VE YAPAYALNIZ
Çevrem tıklım, tıklım insan dolu
Bir Ağustos ayında, yaz sıcağında
Aydınlıkta…
Öyle bir kalabalık ki zamansız
Oysa ruhum karanlıkta
Garip, kimsesiz ve yapayalnız
Issız bir dağ başındayım
Susuz bir çöl ortasındayım
Göz gözü görmüyor
Zifiri bir karanlıktayım
Garip, kimsesiz ve yapayalnız
Çağın vebası bu!
Bu hastalığa nasıl tutuldum?
Pek çok bilinen kalabalıklarda
Bir lokma ekmek
Bir yudum su gibi yutuldum
Yeri geldi hak aradım, imkânsız
Hukuk dedim, yasa dedim, adalet dedim
Ne yazık ki onlarda da uyutuldum
Garip, kimsesiz ve yapayalnız
Mademki yalnızlık özgürlükmüş
Ben de olsaydım gökyüzünde
Ya bir ay,
Ya bir güneş,
Ya bir yıldız…
Olmak istemedim asla
Milyonlar içinde
Garip, kimsesiz ve yapayalnız…
Kenan ŞAHBAZ
Tweetler yükleniyor...