DEDİLER

DEDİLER

Benim ile doğmuş sanki yasaklar

 Takılır aklıma karalar aklar

 Herkes niçin benden bir şeyler saklar

Neye el uzatsam “cıs, cıs” dediler

Evde oynamaktan usandık bıktık

Biraz büyüyünce yollara çıktık

Oyuncak silahla kurşun, ok sıktık

Oyun bozucular “küs, küs” dediler

Anladıkça, birçok şeyi bildikçe

Heyecanla bayrak, vatan dedikçe

İtiraz başladı kazık yedikçe

Hemen atıldılar “sus, sus” dediler

Vicdanlar tükenmiş cüzdanlar şişmiş

Sanki tüm kafalar fırında pişmiş

Fark etim ki herkes her şey değişmiş

Şikâyet edince “kes, kes” dediler

Kesmezsen keseriz uzun dilini

Koparırız senden gonca gülünü

Hiç kimse bulamaz bil ki ölünü

Olursun eşikte “pas pas” dediler

İşine gelenler haberler saldı

Huyları huyunca çıkara daldı

Gaz verme olunca usta çoğaldı

Hepsi birlik olup “es, es” dediler

Satılmış hainler yine azdılar

Uydurma sözlerle dili bozdular

Faklı dilden, farklı sözler yazdılar

Hem de kibirlice “yes, yes” dediler

Bir hain tarihçi Türklere sövdü

Türk’e düşman olan herkesi sevdi

Soysuzca tavırla Yunan’ı övdü

Büyükbaşlar bile “fes, fes” dediler

Bir zaman ülkemiz kötü karıştı

Cani, Coni, hain, katil yarıştı

“Bizim çocuklarla” zalim barıştı

Sağdan da, soldan da “as, as” dediler

Acıdan, kaygıdan rahat yatmadık

Biz kandırılmadık, hile yutmadık

Binlerce can gitti hiç yas tutmadık

Arap kral için “yas, yas” dediler

Doğru söyleyince yalnız koydular

Hırsız yalakalar hepsi doydular

Ülkenin altını böyle oydular

Dile getirince “pes, pes” dediler

Biz de bir can idik can saymadılar

Yedikçe şiştiler hiç doymadılar

Deremizde bile su koymadılar

Tepki gösterince “hes, hes” dediler

Hak aramak için yollara düştük

Ağlanacak hale biz de gülüştük

Hak, hukuk, adalet, sözde bölüştük

İş ciddileşince “bas, bas” dediler

Kenan ŞAHBAZ