BİTİK EĞİTİM!
İki üniversite bitirmiş, iki de mastırı var; beden dersine de giriyormuş, tarihe de, İngilizce’ye de…Öyle memleketin kuş uçmaz, kervan geçmez ücra bir köşesinde değil; İstanbul’un göbeğinde. “Uyuyamıyorum” dedi; “Sekizinci sınıf öğrencisi okuyamıyor, yazamıyor. Öyle bir müfredat var ki, İnkılap Tarihi’ni koştur koştur anlatıyorum yine de konular yetişmiyor; kuşa çevirmişler konuları. Öyle anlatmak içime sinmiyor, öyle anlatırsak başlık söyleyip geçmek gerekiyor. Ama bu çocukların bu ülkenin nasıl kurulduğunu bilmesi gerekiyor, neden kurulduğunu bilmesi gerekiyor. Sekizinci sınıf öğrencisi, sınav yılı, hani en çok çalıştığı yıl; ‘Cumhuriyeti kim kurdu?’ Sorusuna cevap veremiyor; ‘Osman Bey’ diyor! ‘Fatih’ diyor!.. Ben bu çocukları nasıl eğiteceğim diye uykularım kaçıyor…”
Bir diğeri, alanı “fen”, “proje okul” öğretmeni, diyor ki; “Öğrencilerin girebilmek için kıran kırana yarıştığı okullar bunlar. Eğitim kalitesinin -eşit olması gerekir ama- diğer okulların üstünde olmasını beklersiniz doğal olarak değil mi? Gerisinde kalan bile var. Çünkü, iktidar partisinin il başkanına, milletvekiline, ilçe başkanına yakın öğretmenler, bir aracı bulup, yetkinliklerine bakılmaksızın, torpille bu okullara yerleşiyorlar. Öğrencisinin gerisinde kalan öğretmen var!”
Alıntı Yeniçağ
Tweetler yükleniyor...