“AHIRA DÖNÜYORUM”

“AHIRA DÖNÜYORUM”

“İran şahlarından biri şiir yazıyormuş ama şiire hiç kabiliyeti yokmuş. Şiirlerini dalkavuklarına okur, onlar da mecburen alkışlarmış.
Bir gün İran’ın ileri gelen şairlerinden Kâni ile karşılaşmış. Şiirlerinden birini okumuş. Kâni’ye nasıl bulduğunu sormuş. Kâni de:
– Çok berbat Şah Hazretleri, çok berbat! Demiş.
Şah öfkeden küplere binmiş:
– Atın şu hayvan herifi ahıra! Buyruğunu vermiş.
Kâni’yi ahıra kapatmışlar. Uzun zaman sonra, bir bayram günü şairin yakınlarından birinin tavassutuyla Kâni’yi affetmiş. Sarayına çağırmış.
Kâni ahırdayken yazdığı şiirleri eline tutuşturduktan sonra şunları söylemiş:
– Kâni! Sen ahırdayken ben şiirlerimi geliştirdim. Şu şiirlerimi oku, bana kanaatini söyle!
Kâni, şiirleri okumuş. Kanaatini şu sözlerle ifade etmiş:
– Şah Hazretleri, ben yine ahıra dönüyorum!.”