“ABİD İLE KÖPEK”
Bir kişi ibadet etmek maksadıyla bir gece mescide gider. Ortalık karanlıktır. Mescitte bir müddet ibadet ettikten sonra kapıdan birisinin girdiğini hisseder. Benim gibi ibadet etmek isteyen başkaları da varmış diye düşünür. Sonra, muhtemelen beni tanıyordur, ibadete devam edeyim ki ne kadar çok namaz kılıp tespih çekiyor desin diye ibadete devam eder. Derken şafak söker, etraf aydınlanmaya başlar. Bir de bakar ki kendisi gibi ibadet eden biri zannettiği şey bir köpek ve yatmış uyuyor.
“Desinler diye ibadet ederse kişi//Köpeğe maskara olmaktır onun işi.”
Şemseddin-i Sivasî’nin (ö. 1597) “İbret-nümâ” adlı mesnevisinde “Âbid ile Köpek” hikayesi
Tweetler yükleniyor...